9621 Agnes Crossing, Lake Suzanneview, New Mexico Island 84604-9295.
Coraz więcej domów w Kolumbii są prowadzone przez kobiety, ale także napotykają większe luki: mniej dochodów, bezpieczeństwa żywnościowego i większego przeciążenia. Jest to panorama w całym kraju, że
Coraz więcej domów w Kolumbii są prowadzone przez kobiety, ale także napotykają większe luki: mniej dochodów, bezpieczeństwa żywnościowego i większego przeciążenia. Jest to panorama w całym kraju, że w Cali i Valle del Cauca przyjmuje większą siłę.
Czytanie podejścia płciowego z Dane jakości życia, wykonane przez WWB Colombia Foundation, byt z Siedziba główna w stolicy Vallelecaucana ujawnia, w jaki sposób te nierówności wpływają na to, że więcej kobiet decyduje się nie być matkami.
Kobiety i matki walczą w swoich domach. Zdjęcie:WWB Colombia Foundation
Podczas gdy wskaźniki urodzeń spadają w Kolumbii i na świecie, niewiele dyskutuje się o rzeczywistych warunkach tych, którzy są już matkami, uważaj i wspierają domy. W Kolumbii ta rzeczywistość ma twarz kobiety. W wielu przypadkach decyzja o posiadaniu – lub braku – córek/jest związana z głębokimi lukami społeczno -ekonomicznymi, brakiem sieci wsparcia i oczywistym pogorszeniem w dobrobycie głowy kobiet.
Według National Life Quality Survey z ubiegłego roku gospodarstwa domowe prowadzone przez kobiety rosną w tradycyjny sposób. W 2015 r. Stanowili one 36,4 % całości, a do 2024 r. Osiągnęły 46,5 %, co stanowi wzrost o ponad 10 punktów procentowych w mniej niż dekadę. Tylko między 2023 a 2024 r. Liczba wzrosła z 8,2 do 8,5 miliona domów.
Ten trend pokazuje transformację w strukturę rodzinną kraju i rodzi pilne pytania: Jak żyją te kobiety i ich rodziny? Jakie warunki ograniczają Twoją studnię? I jakie bariery stoją, decydując, czy chcą – czy mogą być matkami?
Kobiety i matki walczą w swoich domach. Zdjęcie:WWB Colombia Foundation
W raporcie w swoim raporcie w WWB Colobia Foundation Analytical Unit przeprowadziła analizę soczewki płciowej z wyników badania Dane „Bycie kobietą, matką i wsparciem domu w Kolumbii: nierówne równanie”, Co stawia na stole tępą prawdę: Kobiety głowa gospodarstwa domowego stoją przed trwałym pogorszeniem jakości życia, jednocześnie zwiększając odsetek tych, którzy nie chcą już być mamami.
„Ta analiza wynika z obaw, że dziś jest więcej domów w zależności od kobiet, które również ponoszą większą odpowiedzialność i mniej dochodów, co prowadzi ich do zubożenia i niższej możliwości rozwoju ich dzieci. I w tym nierównym równaniu traci kraj”, mówi Esneyder Cortés, dyrektor ds. Planowania i strategii WWB Colombia Foundation.
Kobiety i matki walczą w swoich domach. Zdjęcie:WWB Colombia Foundation
W 8,5 miliona domów z siedzibą kobiet w Kolumbii żyje około 24,6 miliona ludzi, to znaczy prawie połowa kraju.
Chociaż gospodarstwa domowe z siedzibą męską są nadal większość, 54 %osoby prowadzone przez kobiety przyspieszyły z pandemii. Większość z tych kobiet jest samotna i bez partnera: 65,2 % stoi w samej odpowiedzialności gospodarczej i opieki. W przeciwieństwie do tego większość mężczyzn domowych mieszka w kontekstach dwuparesta (68,3 %), z realnych możliwości dzielenia się tymi obciążeniami.
Według WWB Colombia Foundation, 68,9 % kobiet w Cali z 42,6 % z 268 000 mikronegocios, odpowiada to ponad 114 000 aktywnych inicjatyw żeńskich, nie tylko generuje dochód, ale ich przedsięwzięcia są głównym wsparciem ekonomicznym ich domów. Zapewniają one ponad 50 % dochodów rodziny, bezpośrednio wpływając na życie około 122 000 w mieście.
Według najnowszych danych w Dane 37,7 % kobiet w gospodarstwie domowym żyje w ubóstwie pieniężnym, w porównaniu do 29,5 % mężczyzn w tym samym stanie. Ponadto mają wyższy wielowymiarowy wskaźnik ubóstwa, który pokazuje zgromadzone niedociągnięcia w zakresie edukacji, zdrowia, zatrudnienia i mieszkania.
Ta nierówność przekłada się na większe trudności w pokryciu podstaw: 39 % tych kobiet nie osiąga pieniędzy, aby zaspokoić swoje zasadnicze potrzeby. Podczas gdy średni miesięczny dochód gospodarstw domowych w Kolumbii wynosi 1,3 miliona dolarów, te prowadzone przez mężczyzn osiągają 1,4 miliona dolarów, a te kierowane przez kobiety ledwo osiągają 1,2 miliona dolarów.
Oprócz liczby postrzegane kobiety do samych kobiet na temat ich sytuacji. 42,3 % szefów gospodarstw domowych jest branych pod uwagę w ubóstwie, a 44,3 % twierdzi, że ich sytuacja pogorszyła się w porównaniu z poprzednimi latami. To postrzeganie odzwierciedla trudną rzeczywistość ekonomiczną, pogorszenie się w twoim ogólnym samopoczuciu i zadowoleniu z życia.
Nieprzewodowa jest nie tylko materialna: przekłada się również na wyczerpanie, niezadowolenie i frustrację wobec środowiska, które wymaga więcej niż oferuje.
Według analizy Fundacji WWB Kolumbii kolejną zmienną odzwierciedlającą feminizację ubóstwa jest brak bezpieczeństwa żywności. W 2024 r. Ponad 2,4 miliona domów kierowanych przez kobiety w obliczu sytuacji, w których nie było wystarczającej ilości jedzenia, a w 1,1 miliona z nich zabrakło jedzenia.
Ponadto 44,1 % tych gospodarstw domowych w kraju – stwierdziło, że odczuwa zaniepokojenie brakiem żywności, o 7 punktów procentowych większy niż zarejestrowany w domach prowadzonych przez mężczyzn.
Ponadto niepewność żywności była pogorszana w wielu wymiarach. 37,9 % gospodarstw domowych zgłosiło spożywanie ograniczonej różnorodności żywności (wzrost o 5 punktów procentowych), 35,7 % nie miało dostępu do zdrowych i pożywnych opcji, a 21 % zostało zmuszonych do pominięcia co najmniej jednego posiłku dziennie. Podobnie 27,7 % ogłosiło, że zjadło mniej niż to konieczne, a 12,9 % doświadczyło całkowitej żywności.
„Te dane pokazują trwałą niepewność ekonomiczną i zapraszają do zastanowienia się nad przyczynami strukturalnymi, które ograniczają możliwości przychodów w domach z siedzibą kobiet. Jeden z najbardziej decydujących dotyczy sposobu, w jaki kobiety te dystrybuują największy czas i rodzaj działań, na które mogą się poświęcić” – mówi raport.
Zgodnie z krajowym badaniem wykorzystania czasu, w Kolumbii kobiety poświęcają średnio 4 godziny i 38 minut więcej niż mężczyźni pod nieopłaconą opieką oraz 1 godzinę i 20 minut mniej do pracy, która generuje dochód. Ta luka ma bezpośredni wpływ na jego autonomię gospodarczą, osobistą samopoczucie i zdolność do wydostania się z ubóstwa.
Podczas gdy 79,2 % mężczyzn szefów gospodarstw domowych poświęca swój czas głównie na płatną pracę, a tylko 9,7 % umów z transakcjami domu, wśród kobiet -szefów gospodarstwa domowego rzeczywistość jest inna: tylko 47,3 % może skupić się na działaniach produkcyjnych, a 45,2 % nadal przenosi większość niezatruczonej pracy krajowej.
„Ta historyczna nierówna dystrybucja utrwala cykl przeciążenia i wykluczenia, który wpływa na kobiety i integralne samopoczucie ich rodzin. I nie jest to filozoficzna refleksja, ale ekonomiczna i rozwój, ponieważ autonomia ekonomiczna, zdrowie psychiczne i możliwość opuszczenia kręgu ubóstwa są ograniczone”, wyjaśnia kółki esejów.
W Kolumbii, a także w dolinie Caucakobiety prowadzące domy miały swoje pierwsze dziecko średnio w wieku 21 lat.
Dziewięć na 10 to matki w wieku od 14 do 28 lat, a ponad 34 000 było przed 14. Kierownictwo nie tylko odzwierciedla luki strukturalne; Nazywa się to również decyzjami podejmowanymi w warunkach podatności. Bycie matką w etapach, w których wielu nadal zależy ekonomicznie od stron trzecich, ogranicza swoją autonomię i utrwala cykle ubóstwa trudne do złamania.
Związek między wczesnym macierzyństwem a pozbawieniami gospodarczymi jest jasny. 59,6 % kobiet, które były matkami od 10 do 13 donosi, że ich dochody nie obejmują ich podstawowych wydatków. Wśród osób, które miały dzieci w wieku od 14 do 28 lat, odsetek ten wynosi 42,8 %. Natomiast tylko 28,8 % osób, które odroczyły macierzyństwo do czasu po 29 latach, żyje w tej sytuacji. Wczesne matki mają również większe wskaźniki nieformalności, mniej dostępu do systemu opieki zdrowotnej i niskiej ceny emerytalnej, co narusza ich studnię przez całe życie.
Upadek wskaźnika urodzeń w Kolumbii potwierdza nową rzeczywistość. W 2024 r. Zarejestrowano 445 011 urodzeń, najniższą liczbę od ponad dwóch dekad i po raz pierwszy od 1998 r., Która spadnie poniżej pół miliona. Według Dane stanowi to spadek o 13,7 % w porównaniu z 2023 i 32,7 % w porównaniu z 2015 r.
Piedad Urdinola, dyrektor Dane, wyjaśnia, że „te liczby reprezentują historyczny upadek, ponieważ ten podmiot przyjmuje istotne statystyki. Chociaż to zjawisko, znane jako proces przejścia demograficznego, rozpoczęło się w latach 70. powoli, po 2015 r. Przyspieszone. Niestabilność ekonomiczna jest jednym z głównych powodów, dla których rodziny odkładają swoje dzieci, które są 27,1 lat Odroczenie w macierzyństwie.
Tymczasem National Survey of Demography and Health (2025), przygotowane przez Ministerstwo Zdrowia i Ochrony Socjalnej, wskazuje, że trzy na cztery kobiety w Kolumbii nie chcą mieć dzieci, a tylko jedna na szóstym wyraża zainteresowanie macierzyństwem. Zmiana ta wynika nie tylko z osobistych decyzji, ale także niekorzystnych warunków strukturalnych: niepewny dostęp do zatrudnienia, przeciążenie opieki i brak ko -odpowiedzialności. Wśród najmłodszych odmowa macierzyństwa jest jeszcze bardziej wyraźna.
Struktura populacji kraju przekształca się: coraz mniej dzieci od 0 do 4 lat i starszych osób, co stawia ogromne wyzwania dla systemów opieki zdrowotnej, ochrony socjalnej i gospodarki. W 2015 r. 69,5 % kobiet w wieku żyznym stwierdziło, że nie chcą mieć dzieci; Dzisiaj odsetek ten osiąga 75,2 %.
„Zmniejszenie debaty do osobistych wyborów niewidoczna waga różnic płciowych, brak gwarancji rozwoju gospodarczego i przeciążenia pracy opieki. W kontekstach, w których dostęp do przyzwoitego zatrudnienia, zdrowia, edukacji i ochrony socjalnej jest ograniczona, nie jest kaprysem, że wiele kobiet priorytetuje ich autonomię gospodarczą. Jest to racjonalna i legalna reakcja na środowisko, które ogranicza opcje”, mówi, że opinie domowe w kolumnii: z kolumnowej równiny. To jest racjonalna i legalna reakcja na równość równa. Fundacja WWB Colombia.
Czarny i rdzenny: gdy gromadzą się nierówności
Bycie kobietą i głową domową w Kolumbii oznacza znacznie więcej niż prowadzenie domu: oznacza to, że w obliczu nierównych warunków nasilają się, gdy wchodzą inne czynniki, takie jak pochodzenie etniczne, niepełnosprawność, wiek lub terytorium.
65 % rdzennych szefów gospodarstwa domowego i 59 % afro -eleganckich zapewnia, że ich dochody nie wystarczą, aby zaspokoić podstawowe potrzeby. Do tego dodano wysokie postrzeganie ubóstwa: 74 % rdzennych kobiet i 68 % afro -elmin jest branych pod uwagę w tym stanie.
Niepewność żywnościowa również mocno trafia: 69 % rdzennych gospodarstw domowych pod przewodnictwem kobiet zgłasza obawy dotyczące braku żywności, a także 61 % gospodarstw domowych AFRO i 53 % osób, w których są osoby niepełnosprawne. Niepłacana praca nadal nad nimi nieproporcjonalnie spada.
Około 50 % afro -zasadcy, rdzennych lub niepełnosprawnych szefów gospodarstw domowych jest głównie dedykowani biurom domowym, a mniej niż połowa może uzyskać dostęp do formalnego zatrudnienia jako głównej działalności.
Pozostałości pięciu dołączonych. Zdjęcie:
